François Alfred Delobbe hayatı ve eserleri (1835

François Alfred Delobbe

Fransız Naturalist Ressam François Alfred Delobbe 1835 yılında Paris’te doğdu. 16 yaşında Ecole des Beaux-Art’a kabul edildi. Bu kadar genç yaşta böyle prestijli bir sanat okuluna kabul edilmesi ona kendini göstermesi için bir fırsat sundu. Eğitimine tarihi sahneler resimleyen aynı zamanda Eduard Manet’in de hocalığını yapmış olan ressam Thomas Couture ile başladı.Her ne kadar akademinin modern sanat anlayışına bağlı kalsa da, 1867’de yaptığı “Genç Örgücü” gibi erken dönem resimlerinde kendinden önceki ünlü kuşağın etkileri görülür.

Manet’in 1860’lı yıllarda yaptığı pek çok resmindeki gibi bu resimde de izleyici siyah ve beyazın hakimiyetini hissederken kızın ayağının yanındaki yün sepetine ustaca dokundurulan parlak kırmızı rengi algılar.

Modelin yüzündeki ifadenin belirsizliği 17. yüzyıl İspanyol ve Hollandalı ressamlarınkine benzer. İzleyici modelin üzgün mü, yalnız mı yoksa sıkılmış mı olduğunu merak eder. Fakat Delobbe kolay kolay net bir duygu hissettirmez.

Sergiler

François Alfred Delobbe, kendisini mitolojik sahneler ve portreler yapmaya teşvik eden William-Adolphe Bouguereau’nin stüdyosunda çalışmaya başladı. 1861 yılında annesinin portresini Fransız Sanatçıları Salon’unda sergileyen sanatçı Paris basınından olumlu eleştiriler aldı. Bu başarıları her yıl devam etti. Bunun üzerine hükümet ona Paris’in 15. Yönetim Bölgesi’nin salon duvarlarını resmetme görevi verdi. Bu görev kuşkusuz Delobbe’nin kariyeri için çok önemliydi. Bu sadece en iyi ödüllü büyük bir proje değildi. Aynı zamanda o güne kadar bu türde sadece sekiz tane yapılan projeden biriydi.

O yıllarda Delobbe, yaptığı resim türleriyle kendi çağdaşları arasında ünlü olan Alfred Guillou ile yakın arkadaş oldu. Guillou, Britanya’nın bir balıkçı şehri olan Concarneau’nun yerlisiydi ve burada arkadaşlarını ağırlamaktan çok memnun oluyordu. 1870’lerde Delobbe’yi davet ettiğinde onun kariyerinin Breton’un sert kıyıları ve ortaçağ geleneklerine bağlı halkını gördüğünde tamamen değişeceğini tahmin edemezdi.

1870’in sonuna doğru Delobbe gittikçe resimlerinde Breton’un günlük yaşamını konu edinmeye başladı. Jean-François Millet ve Jules Breton gibi eleyen kadın, yoksul köylüler vb. sahneler resimledi. Fakat Delobbe resimlerine empresyonist parlaklık ve yakınlık duygusu da kattı. Delobbe kariyerinin sonlarına doğru kadın ve çocuk konularını tercih etti. Britanya’yla bağlantılı olan hemen hemen tüm sahneleri; tahıl eleyen, sığır bakan ve zarif danteller ören kadın portreleri yaptı.

Delobbe’in resimleri Paris salonlarında her zaman izleyici buldu. 1920’de ölümüne kadar resimleri galerilerde ve çeşitli piyasalarda hep talep edilmiştir.