Hale Asaf (1905 – 1938)
Türk ve ilk kadın ressamlarımızdan Hale Asaf 1905’te İstanbul’da doğdu. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi’nde Ömer Adil Bey’den ve Feyhaman Duran‘dan resim dersleri aldı. Akademi’yi bitirince Paris’e gidip (1927), Matisse, Raoul Dufy gibi ressamların çalışmalarından yararlandı. Türkiye’ye dönerek Bursa’da resim öğretmenliği yaptı ve 1929’da Ankara Etnografya Müzesi’nde ilk sergisini düzenledi.
Güzel Sanatlar Birliği’nin sergilerine katıldıktan sonra, Müstakil Ressamlar Grubu’nun sanat anlayışını benimseyerek, Türkiye’de empresyonizm sonrası yeni akımların temsilcileri arasında yer aldı. 1930’da Paris’e yerleşti, zor koşullar altında, geçim sıkıntılarıyla boğuşarak (zaman zaman sergilerin yönetim işlerini üstleniyor ya da sanat dergilerine yazılar yazıyordu) resim yapmayı sürdürdü. Ünlü Sonbahar Sergileri’ne de katıldı. Ancak genç yaşta öldü.
Kısa süren yaşamının önemli bölümü Paris’te geçmiş olmakla birlikte, sanatçının o dönemi ile ilgili çalışmaları tam anlamıyla bilinmemektedir. Bu yüzden sanatçı kimliğini yansıtan resimleri, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’nde (daha çok Akademi’deki öğrencilik yıllarına ve öğretmenlik yaptığı Bursa döneminin eserleridir) bulunanlarla sınırlıdır.
Özellikle Bursa evlerini konu alan manzara resimlerinde usta bir ressam olduğunu ortaya koymuştur. Portre resimleri de sağlam kuruluşları, kalıcı sanat beğenileriyle dikkati çeker.
Kübist ve konstruktivist anlayış, aynı kuşağın öbür sanatçıları gibi sanatçının yapıtlarını da etkilemiştir. Ama Hale Asaf değişik etkilerin sentezini yapmayı başarmış bir sanatçıdır. Mihri Müşfik, Müfide Kadri ve Melek Celal Sofu gibi ilk Türk kadın ressamları kuşağının, genellikle yarı akademik-yarı empresyonist çabası Hale Asaf’ın kişiliğinde yeni ve dinamik bir aşamaya kavuşmuştur.
Sanatçının Eser Örnekleri
